Czy niebo nie wystarczy?
Jeśli- po końcu obecnego świata- Pan Bóg ma stworzyć (czy reaktywować?) "nowe niebo (fizyczne= kosmos, czy w sensie Królestwa Bożego zbawionych, ale takie Królestwo przecież nie wymaga poprawki) i nową ziemię", to, czy rośliny (dusza wegetatywna), zwierzęta (dusza zmysłowa), pozbawione pierwiastka nieśmiertelnego, w jakiś, jednak, sposób zostaną wskrzeszone w swej indywidualnej tożsamości (przecież nie "zmartwychwstaną"?)- W jaki sposób "stworzenie, które jęczy i wzdycha w bólach rodzenia", "w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych" /Rz 8/, ma stanowić przyszły świat, otoczenie, scenerię, warunki odkupionego człowieka? I po co nam "nowa ziemia"- czyż samo Niebo nie wystarczy?!
Mówiąc o nowym niebie i ziemi autorzy biblijni odczytują i analizują przesłanie, które towarzyszy autorowi Księgi Rodzaju przy opisie skutków grzechu pierwszych rodziców. Pierwszym wynikiem tego czynu jest fakt przekleństwa złego ducha, drugim – obciążenie kobiety bólami związanymi z przyjściem potomstwa na świat, ale najważniejsze skutki są wypowiedziane w słowach do mężczyzny: ziemia jest przeklęta i stanie się nieprzyjazna człowiekowi, który będzie ją uprawiał. W ten sposób autor biblijny wyraża prawdę, że grzech człowieka wprowadza dysharmonię w całym idealnie stworzonym przez Boga świecie.
Od momentu upadku pierwszych rodziców cała historia zbawienia krąży niczym sinusoida między zbliżaniem się do Boga i trwaniem z Nim w bliskiej relacji a oddalaniem się od Stwórcy i łamaniem Jego woli. Zauważyć można, że w momentach, kiedy oddalenie się Narodu Wybranego od Boga osiąga swoje extremum maximum, wtedy także przyrodę dotykają skutki takich wyborów człowieka. Przytoczyć można choćby przykład z czasów Eliasza, który ogłasza w czasach bezbożnego króla Achaba suszę na całej ziemi prowadzącą do głodu.
Dlatego też, kiedy Święty Paweł mówi o odkupienie w Chrystusie Jezusie i Jego skutkach mówi, że całe stworzenie poddane zostało marności (gr. mataiotes), która oznacza tutaj grzech. A zatem dar Ducha, który czyni z ludzi dzieci Boże, będzie także pośrednio udziałem całego nieożywionego świata, który nie będzie stanowił areny dla rozwoju grzechu, ale zostanie odnowiony.
Jeżeli natomiast chodzi o terminy „nowe niebo” i „nowa ziemia”, to są one charakterystyczne dla nieco innego tematu. Terminy te spotykamy w Drugim Liście Piotra (3,13) oraz Apokalipsie (21,1), choć ma ona swoje korzenie w Iz 65, 17 (zob. także Iz 66,22). Mówią one o czasach ostatecznych, a zatem po ostatecznym, czy inaczej powtórnym przyjściu Jezusa. Z tego też powodu niebo i ziemia nazwane zostają nowymi, ponieważ tak naprawdę nie ma między nimi granicy, ponieważ są one skupione w jednym miejscu – nowym Jeruzalem (zob. Ap 21,2.10-27). Tak jak początek istnienia świata zainaugurowany został poprzez stworzenie „nieba i ziemi” (zob. Rdz 1,1; 2,4), tak dotarcie stworzenia do ostatecznego celu jest określone przy pomocy rozwinięcia tej nazwy przy pomocy przymiotnika „nowy”.
Dla autora Apokalipsy wszyscy zbawieni przebywają razem w nowym świecie, gdzie nie ma przepaści między niebem a ziemią, ale panuje idealna relacja z Bogiem. Dlatego w Starym Testamencie najmocniejszą prośbą o interwencję Boga w świecie było wołanie o „rozdarcie nieba” (Iz 63,19). Rozdarte niebo nie będzie stanowiło bariery między Bogiem a ludźmi, nie będzie określało strefy niedostępnej dla człowieka, ale nastąpi odwrócenie tego, co Bóg dokonał w drugim dniu stwarzania świata (Rdz 6,8).
W języku hebrajskim nie istniało określenie oznaczające „wszechświat”, ale podobną ideę wyrażano przy pomocy hendiadysu, czyli złożenia dwu rzeczowników „niebo i ziemia”. Przy pomocy tego wyrażenia autorzy określali całość świata materialnego i duchowego, który pochodzi od Boga. W ten nurt wpisują się także autorzy nowotestamentalni.
A 100 pytań temu zastanawialiśmy się:
Jesteś na facebooku? My też! :)
Zapraszamy do dyskusji na temat powyższej odpowiedzi na naszej facebookowej stronie!
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.
