Badana przez naukowców budowla pochodzi z I wieku przed Chr. i według przekonań zachowanych przez ludność pierwszych wieków chrześcijaństwa był to dom Zbawiciela. Odnaleziono dom Jezusa w Nazarecie?

Archeolodzy pracujący w Nazarecie, mieście, w którym wychował się Jezus, natrafili na dom pochodzący z I w. po Chr., który uważano za rodzinny dom Chrystusa. Dom częściowo jest wykonany z połączonych zaprawą kamieni, a częściowo – wcina się w kamienne wzgórze. Odkryto go po raz pierwszy w latach 80-tych XIX w., ale dopiero w 2006 uczeni ocenili jego pochodzenie na I w. po Chr. Jednocześnie przekonanie o mieszkaniu Jezusa w tym domu wiąże się z tradycją przekazywaną przez ludzi zamieszkujących budynek w późniejszym okresie. Czy rzeczywiście tak było? Nie wiadomo, ale nie jest to wykluczone. Jeden z badaczy, prof. Dark, napisał: “Czy rzeczywiście dorastał tam Jezus? Nie możemy tego udowodnić z całą pewnością z archeologicznego punktu widzenia. Z drugiej strony, nie ma żadnej przesłanki archeologicznej, która kazałaby wykluczyć z dyskusji taką możliwość.”

Dane biblijne przekazują, że Jezus dorastał w Nazarecie. Archeolodzy odnaleźli ślady pochodzącego z czasów bizantyjskich (ok. VII w. po Chr.) domu ozdobionego mozaikami oraz kościoła znanego jako “Kościół Warsztatu Św. Józefa” albo „Kościół Wychowania”. Krzyżowcy, podczas najazdu na Ziemię Święta odnowili kościół w XII w., ale później popadł on w ruinę. Ślady wskazują, że zarówno krzyżowcy, jak i Bizantyjczycy byli przekonani, że to właśnie w tym domu dorastał Jezus, konkluduje Dark.

Od pierwszych wieków naszej ery chrześcijanie wierzyli, że budynek ten był domem Jezusa
Zdjęcie: Ken Dark.

Do niedawnych czasów, zachowanych było niewiele śladów archeologicznych w Nazarecie pochodzących z I w. po Chr. a istniejące – były w większości grobowcami. Jednak w ostatnich latach, archeologowie odkryli dwa domy pochodzące z I w. po Chr. w tym mieście.

Badanie archeologiczne domu w XIX w. sfinansowane przez zakonnice były kontynuowane w 1936 r., gdy jezuita, Henri Senes, który, zanim został księdzem, był architektem, odwiedził to miejsce. Senes bardzo dokładnie opisał znaleziska, które zostały poczynione w czasie XIX-wiecznych badań. Jego praca nie została w całości opublikowana, więc nie była znana praktycznie nikomu z wyjątkiem zgromadzenia zakonnego oraz osób odwiedzających miejsce.

W 2006 r. zakonnice udzieliły Nazareth Archaeological Project pełnego dostępu do stanowiska wraz ze szkicami oraz notatkami Senesa, które były dokładnie zachowane. Archeolodzy zbadali miejsce i, łącząc wszystkie odkrycia – swoje i Senesa – a także informacje z innych źródeł historycznych, zrekonstruowali rozwój miejsca od pierwszego wieku po czasy współczesne.

Znaleziska w dwu-tysiącletnim domu obejmowały połamane garnki, wrzeciono oraz naczynia z wapienia, które sugerują, że mieszkała tu rodzina. Ważną przesłankę stanowią naczynia wapienne, które świadczą, że była to żydowska rodzina, gdyż zgodnie z judaistycznym przekonaniem wapień nigdy nie stawał się nieczysty. Gdyby rzeczywiście była to żydowska rodzina mogłoby to przemawiać za tym, że była to rodzina Jezusa.

Dom skonstruowano przez wcięcie w wapiennym wzgórzu. Budowla obejmowała liczne pokoje. Jeden z nich, łącznie z drzwiami przetrwał w idealnym stanie. Kolejny z nich posiadał schody prowadzące wzdłuż ściany na wyższy poziom. Uczeni odkryli, że budynek został opuszczony w I w. po Chr. Po tym używano pomieszczenia jako kamieniołomów, a także jako cmentarza.

Po kilku wiekach wokół domu zbudowano kościół, co przyczyniło się do zachowania budynku w bardzo dobrym stanie. Oprócz danych archeologicznych, kościół wspomniany jest przez powstały w 670 r. po Chr. tekst szkockiego mnicha z miejscowości Iona. Opisuje on pielgrzymkę frankońskiego biskupa Arculfa, który odwiedził kościół „gdzie niegdyś był dom, w którym w swej młodości Pan był wychowywany”.

Uczeni odkrywają coraz więcej informacji, jak wyglądał Nazaret w czasach Jezusa. Rzymianie podbili Izrael w I w. przed Chr., ale dane archeologiczne pozyskane w Nazarecie i jego okolicach wskazują, że miejscowa ludność odrzucała przyjęcie rzymskiej kultury. Badając dolinę niedaleko Nazaretu, Nahal Zippori, stwierdzono, że ludność mieszkająca dalej na północ była bardziej chętna do przyjmowania rzymskiej kultury niż ich pobratymcy z południa. „To sugeruje, że Nazaret i jego okolica była siedliskiem wyjątkowej siły i nastawienia anty-rzymskiego i/lub silnej woli zachowania żydowskiej tożsamości” – konkluduje Dark.

opracował: B. Sokal
na podstawie doniesień prasowych
(livescience.com; BAR)

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.