W pobliżu Cezarei odkryto niedawno największą spośród wszystkich znalezisk w Izraelu skrzynię złotych monet. Skarb, liczący około 2 tysięcy złotych monet, pochodzi z okresu Fatymidzkiego, mają więc około 1000 lat.
Nurkowie, którzy odnaleźli skarb, zawiadomili klub nurkowy w Cezarei, a ten z kolei poinformował o znalezisku morską sekcję Izraelskiego Ministerstwa Antyków (IAA). Używając wykrywaczy metalu, pracownicy IAA przeprowadzili serię badań, w wyniku których odnaleźli 2 tysiące monet ważących łącznie ok. 6 kg. Eksperci twierdzą jednak, że dalsze badania przyczynią się do odkrycia kolejnych monet. Jakob Szarvit, dowódca jednostki morskiej IAA, twierdzi, że monety mogły się znaleźć w morzu w wyniku zatonięcia przewożącego je statku: „Statek prawdopodobnie przewoził pieniądze z podatków do stolicy Państwa Fatymidzkiego w Egipcie, ale możliwe też jest, że monety miały służyć jako żołd dla żołnierzy w garnizonie Fatymidzkim w Cezarei”.
Inna możliwość zakłada, że monety należały do kupieckiego statku, który kursował między brzegowymi miastami Śródziemia. Odnaleziony skarb zawiera monety o dwu nominałach – dinary i ćwierć-dinary. Noszą one herby różnych miast królestwa Fatymidów, którzy władali Północną Afryką oraz Palestyną na początku X w. po Chr. Większość jednak wytłoczona została w północnej Afryce i Egipcie za rządów Kalifa Al-Hakima, który władał w latach 996-1021, oraz za czasów jego syna – Al Zahir (1021-1036).
Najstarsza moneta to ćwierć-dinar, który pochodzi z Palermo na Sycylii, a powstał w poł. IX w. Najstarsza moneta datowana jest na 1036 r., więc można przypuszczać, że statek zatonął około tego właśnie roku. Jednak dopóki wykopaliska i badanie miejsca odkrycia znaleziska nie zostaną dokładnie przebadane, jest to tylko przypuszczenie.
Specjalista ds. numizmatyki współpracujący z IAA, Robert Kool stwierdził: „Pracuję z ministerstwem już 23 lata i jeszcze nigdy nie widziałem tak wielkiego zbioru monet. Monety zachowały się w idealnym stanie i, choć przeleżały w morzu niemal tysiąc lat, nie wymagały czyszczenia ani konserwacji laboratoryjnej. Wynika to z tego, że złoto jest metalem szlachetnym, który nie reaguje z wodą ani powietrzem”.
Monety te znajdowały się w obiegu także po podbojach krzyżowców, pod koniec XI w., zwłaszcza w miastach portowych, przez które przewijał się międzynarodowy handel. Niektóre z monet noszą ślady nadgryzień, co wskazuje, że sprawdzano je fizycznie pod względem jakości i ilości złota. Inne są po prostu zużyte w wyniku posługiwania się nimi.
Kool dodaje, że niektóre z dokumentów odkrytych w Genizie Kairskiej wspominają worki wypełnione złotymi monetami – każdy z nich mógł pomieścić nawet 100 dinarów. Przekazywano je od jednego kupca do drugiego. Dokumenty z Genizy wspominają także okup za żydowskich więźniów z Aszkelonu, którzy zostali zabrani do Egiptu. W tym przypadku wspólnota żydowska musiała zapłacić 500 złotych dinarów, by więźniowie powrócili do domu. W kasie wspólnoty pozostawało jeszcze 200 dinarów. W innym przypadku za jednego więźnia zażądano 80 dinarów.
opracował: B. Sokal
na podstawie doniesień prasowych
(IAA; Haaretz.com; BAR)
Jesteś na facebooku? My też! :)
"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)
Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".
Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.