Passo del Muraglione (fot. ks. Marcin Zieliński)

“Kto nie umie odpoczywać, nie umie też pracować”

przysłowie chińskie

Ewangelia św. Marka ukazuje nam, że w pracy apostolskiej (można to odnieść do każdej innej działalności) konieczny jest moment wypoczynku. Jezus widzi zmęczenie swoich apostołów. Wyruszyli, aby głosić Ewangelię Królestwa, bez pieniędzy, narażeni na wiele niebezpieczeństw. Po powrocie dzielą się swoimi doświadczeniami z Mistrzem. A Ten, choć widzi wiele osób, do których nie dotarła jeszcze Dobra Nowina, mówi do nich: „Pójdźcie wy sami osobno na miejsce pustynne i wypocznijcie nieco!” (6,31). Marek jako jedyny podkreśla ten aspekt zwykłej, ludzkiej troski Jezusa o swoich najbliższych. Recepta Jezusa na wypoczynek jest prosta: samotność, ustronne miejsce. Po licznych spotkaniach, uczniowie muszą wyciszyć się, przemyśleć to, co przeżyli. Pustynia staje się miejscem, w którym można też się modlić. W ten sposób mogą odzyskać spokój wewnętrzny i także przygotować się do dalszego przepowiadania, ponieważ ich działalność misyjna nie jest zakonczona - jest zaledwie rozpoczęta.

W religii żydowskiej aspekt wypoczynku był niezwykle mocno podkreślany przez dzień szabatu, który nakładał obowiązek zaniechania wszystkich prac. W tym dniu pobożni żydzi nie mogli nawet spacerować zbyt długo (prawo mówiło o 1000 kroków, które pozwalały na udanie się do synagogi). Wszystko po to, aby stworzyć przestrzeń dla refleksji i modlitwy, aby nabrać sił. Ta postawa zachęca nas do odkrycia tego aspektu w naszym świętowaniu niedzieli i przeżywaniu czasu wolnego. Trzeba porzucić zwyczajowe prace, aby poprzez modlitwę i zwykły wypoczynek nabrać sił i powrócić do codzienności z entuzjazmem.

Ks. Marcin Zieliński