Wieczernik - zdjęcia

Dzisiejszy Wieczernik, czyli sala, w której Jezus Jezus spożył Ostatnią Wieczerzę i ustanowił Eucharystię, znajduje się na Górze Syjon, w zachodniej części miasta. W bezpośrednim sąsiedztwie tego miejsca znajduje się Grób Dawida oraz wielki kościół Zaśnięcia Matki Bożej, zbudowany w latach 1906-10 przez Kościół niemiecki.

Tradycja, która mówi o górze Syjon jako miejscu Ostatniej Wieczerzy, jest antyczna, ale historycznie nie można jej zweryfikować. Cyryl Jerozolimski (IV wiek), pisząc o miejscu Zesłania Ducha Świętego, wskazuje jednoznacznie na Syjon, gdzie Apostołowie byli zgromadzeni w sali na poddaszu (Dz 1,13 - „sala na górze”). Ponieważ Ostatnia Wieczerza była również spożyta w „sali na górze” (Mk 14,15), te dwa wydarzenia zostały połączone i w ten sposób miejsce Zesłania Ducha Świętego stało się także Wieczernikiem.

W czasach rzymskich oraz bizantyjskich zostały tu wybudowane kościoły, które szybko popadły w ruinę. Również krzyżowcy wybudowali na tym miejscu świątynię. Po zaledwie 150 latach (w połowie XIII wieku) pozostały po niej jedynie zgliszcza, z których rabowano kamienie do konstrukcji innych budowli.

Budynek, który widzimy dzisiaj, powstał w XIV w stylu późnogotyckim. Franciszkanie, którzy objęli patronat nad tym miejscem i odbudowali go, zostali zmuszeni do opuszczenia go w 1552 roku, na skutek prześladowań ze strony muzułmanów, którzy przekształcili to miejsce w meczet i zabronili chrześcijanom jakichkolwiek praktyk czy wizyt. W 1967, podczas wojny sześciodniowej, Wieczernik przeszedł pod zarząd izraelski. Przejęli także Grób Dawida i urządzili synagogę. Na mocy ugody pozwolono chrześcijanom zwiedzać to miejsce, bez możliwości celebracji Eucharystii czy odprawiania oficjalnych modlitw.

1. Wieczernik znajduje się wewnątrz budynku, który został przekształcony w meczet i do którego dobudowano minaret. Wejście znajduje się w ciasnej uliczce. Aby wejść do Wieczernika, należy wspiąć się po ciasnych schodach na piętro, przejść przez salę i część płaskiego dachu. Widoczne na zdjęciu drzwi to wejście prowadzące do Wieczernika.


2. Sala ma 15 metrów długości i 9,5 metra szerokości. Sklepienie jest podtrzymywane przez trzy kolumny, umieszczone w jednym rzędzie, które dzielą przestrzeń na dwie symetryczne nawy. Kolumny, łuki sklepień i niewielkie kolumny przy 3 oknach są z 1335 roku.

3. Istniejący dziś budynek, w stylu późnego gotyku, został wybudowany przez rzemieślników z Cypru. Liczne przeróbki i dodatki nie zmieniły zasadniczo bryły budynku, ubogacając go o elementy chrześcijańskie, żydowskie i muzułmańskie.

4. Gotyckie sklepienie nad Wieczernikiem.

5. W 1549 roku sułtan Sulejman rozkazał usunąć franciszkanów z konwentu na górze Syjon. Pomimo licznych negocjacji i próśb o pozostawienie przynajmniej konwentu zakonnikom, ostatecznie w 1552 franciszkanie zostali zmuszeni do opuszczenia miejsca. Sala została przekształcona w meczet i chrześcijanie mieli absolutny zakaz wstępu. Pod koniec XIX wieku pozwolono pielgrzymom zwiedzać to miejsce za opłatą, utrzymując cały czas zakaz celebracji. Na mocy Status Quo franciszkanie mogli organizować jedynie dwie procesje w roku, upamiętniające ustanowienie Eucharystii oraz dzień Pięćdziesiątnicy. Widoczny na zdjęciu mihrab (nisza znajdująca się w meczetach, która jest tak zorientowana, aby wskazywać na Mekkę, święte miasto muzułmanów) został zbudowany w 1929 roku.

6. Drzewko oliwne, wykonane z brązu, jest darem Jana Pawła II, który pozostawił podczas swojej pielgrzymki do Ziemi Świętej w 2000 roku. Ma symbolizować nieustanną modlitwę o pokój i braterskie współżycie między członkami różnych religii.

7. Schody, znajdujące się po prawej stronie mihrabu, prowadzą do niewielkiej kaplicy, dedykowanej Zstąpieniu Ducha Świętego. Kaplica ta jest zamknięta dla turystów.

8. Naprzeciw wejścia znajdują się schody, które prowadzą do sali podziemnej. W dwuczęściowym pomieszczeniu pod Wieczernikiem znajduje się synagoga oraz sala z grobem Dawida.

9. Ponad schodami prowadzącymi do części podziemnej znajduje się kopuła, podtrzymywana przez kolumnę. Ciekawy jest kapitel tej kolumny, który wykorzystuje jako motyw ozdobny pelikana. Według legend pelikan rozrywał sobie pierś, aby karmić swoją krwią pisklęta. W tradycji zostało to wykorzystane jako symbol ofiary Chrystusa, który karmi wiernych swoim Ciałem i Krwią.