„Nie zawierzyli Panu Bogu swojemu”

W tych słowach autor Księgi Królewskiej oddaje postępowanie narodu izraelskiego: odrzucenie Prawa Bożego i wejście na drogę bałwochwalstwa.

Teologiczna interpretacja historii upadku Samarii wskazuje na odejście od Boga i Jego Prawa jako przyczynę nieszczęścia, które dotknęło królestwo północne (por. 2 Krl 17, 7-8. 14-16). W przymierzu, zawartym pod Synajem, ma miejsce obustronne zobowiązanie: ze strony Boga, ale i ze strony Narodu Wybranego (por. Wj 19, 1-8). Już Jozue w Sychem wskazał ludowi na doniosłość tego zobowiązania: Wy jesteście świadkami przeciw samym sobie, że wybraliście Pana, aby Mu służyć (Joz 24, 22).
Odstępstwo, którego dopuszcza się Izrael, niewierność danemu przyrzeczeniu pociąga za sobą skutek w postaci inwazji asyryjskiej. Brak konsekwencji w postępowaniu, odstąpienie od danego słowa, brak zawierzenia Bogu leży u podstaw upadku człowieka.

Bądźmy mocni w wierze ! (por. 1 Kor 16, 13; Kol 1, 23).