„Na pustynię chcę ją wyprowadzić i mówić jej do serca” 

Oz 2, 16 – pierwsze czytanie mszalne

Fragment mowy Boga o powrocie niewiernej oblubienicy.

Pustynia jest szczególnym miejscem: to tam naród wybrany w sposób bardzo intensywny doświadcza Bożej obecności (por. Wj 16 – 17), to tam – na początku swojej działalności – Jezus jest kuszony przez diabła (por. Mt 4, 1-11 par.). Pustynia jest dla człowieka okazją do poznania siebie; stanowi też sposobność do ugruntowania się w spostrzeżeniu, że bez Boga człowiek jest niczym. Jeżeli Bóg stwierdza, że chce wyprowadzić niewierną oblubienicę na pustynię (por. Oz 2, 16), to właśnie po to, by – mówiąc do jej serca – na nowo przekonać ją o swojej życzliwości, by pomóc jej zrozumieć, że ona Go potrzebuje.

Niech towarzyszy nam stale świadomość, że Bóg jest z nami i działa dla naszego dobra (por. Mt 6, 31-34).

ks. Jakub Dąbrowski