„Nie wyście Mnie wybrali,

ale Ja was wybrałem”

J 15, 16  – ewangelia mszalna

Słowa Jezusa dotyczące zadania, które wyznaczył swoim przyjaciołom.

„To, co nie jest, wyróżnił Bóg, by to, co jest, unicestwić, tak, by się żadne stworzenie nie chełpiło wobec Boga” (1 Kor 1, 28-29) – stwierdzi święty Paweł. Przekazując historię wyboru apostołów ewangelista Marek napisze, że Jezus „wyszedł na górę i przywołał do siebie tych, których sam chciał” (Mk 3, 13). Jezusowe wezwanie: „Pójdź za Mną” (Mk 2, 14; Łk 9, 59; J 21, 19) jest wyrazem decyzji Powołującego – uprzedniej w stosunku do woli powołanego (por. Łk 9, 57-58) i niezależnej od jego widzialnych predyspozycji: „Nie tak bowiem człowiek widzi jak widzi Bóg, bo człowiek patrzy na to, co widoczne dla oczu, Pan natomiast patrzy na serce” (1 Sm 16, 7). Jezusowe wezwanie, skierowane do każdego z nas – chrześcijan – jest zawsze niezasłużonym darem, stąd właściwa jest odpowiedź, którą On sam nam podsuwa: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać” (Łk 17, 10).

Pamiętajmy, że przechowujemy skarb w naczyniach glinianych, aby moc była z Boga, a nie z nas (por. 2 Kor 4, 7).

ks. Jakub Dąbrowski