Śpiewajcie Panu pieśń nową,

albowiem uczynił cuda.

Ps 98, 2 – psalm responsoryjny

Psalmista wzywa do chwalenia hymnem Boga – Króla wszechświata i Króla dziejów.

„Śpiewać Panu pieśń nową” oznacza śpiewać pieśń odnowionym sercem – sercem człowieka wybawionego. Z perspektywy Nowego Testamentu można mówić o pieśni paschalnej i eschatologicznej, sławiącej dzieło odkupienia. Orygenes w następujący sposób opisuje tę „nową pieśń”:
„Pieśń nowa to Syn Boży, który został ukrzyżowany — o czymś takim jeszcze nigdy nie słyszano. Nowa rzeczywistość powinna mieć nową pieśń. 'Śpiewajcie Panu pieśń nową'. Ten, który cierpiał mękę, w rzeczywistości jest człowiekiem; lecz wy śpiewacie Panu. Cierpiał mękę jako człowiek, lecz zbawił jako Bóg». Następnie Orygenes dodaje: Chrystus «dokonał cudów pośród Żydów: uzdrowił paralityków, oczyścił trędowatych, wskrzesił zmarłych. Jednakże i inni prorocy czynili to samo. Rozmnożył kilka chlebów w olbrzymią ich liczbę i nakarmił niezliczony tłum. Ale i Elizeusz zrobił to samo. Cóż więc uczynił nowego, aby zasłużyć na pieśń nową? Czy chcecie wiedzieć, co uczynił nowego? Bóg umarł jako człowiek, aby ludzie mieli życie; Syn Boży został ukrzyżowany, by podnieść nas aż do nieba”.

Sławmy Pana za dzieło naszego odkupienia!

Ks. Grzegorz Domański