„Uradowali się zatem

uczniowie

ujrzawszy Pana”

J 20, 20 – ewangelia mszalna

Tymi słowami ewangelista opisuje reakcję uczniów, do których przyszedł zmartwychwstały Jezus.

„Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość (…). Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać” (J 16, 20.22). Radość pojawia się w miejscu obawy w sercach uczniów, kiedy widzą zmartwychwstałego Pana (por. J 20, 20). Jezus udziela im Ducha Świętego (por. J 20, 22) – jednym z owoców Jego obecności jest właśnie radość (por. Ga 5, 22). Wszystko to bierze swój początek ze spotkania ze Zmartwychwstałym, z patrzenia na Niego (por. Hbr 12, 2): „Widzieliśmy Pana” (J 20, 24; por. J 20, 18). Kontemplacja oblicza Jezusa, do której wzywa Jan Paweł II (por. Novo millenio ineunte, 16), budzi w nas radość i motywuje do dawania świadectwa.

Starajmy się odpowiedzieć na wezwanie Apostoła: „Radujcie się zawsze w Panu” (Flp 4, 4).

ks. Jakub Dąbrowski