„Strącił władców z tronu,
a wywyższył pokornych”
Łk 1, 52 – ewangelia mszalna
Fragment hymnu Magnificat.„Uniżcie się przed Panem, a wywyższy was” (Jk 4, 10), bo Bóg „sprzeciwia się pysznym, pokornym zaś daje łaskę” (Jk 4, 6). Jakże odmienne od wszystkich innych jest chrześcijańskie spojrzenie na rzeczywistość wielkości i chwały: dla nas to Bóg jest tym, który „poniża i wywyższa” (por. 1 Sm 2, 7). Warunkiem wywyższenia przez Boga jest pokora względem Niego – poddanie się Jego woli (por. 1 P 5, 5-6) i zawierzenie Jego pełnemu troski działaniu dla naszego dobra (por. 1 P 5, 7). Skutkiem przyjęcia takiej postawy jest pokładanie nadziei w obietnicy, przekazanej przez Apostoła: „Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2, 9).
Idąc za wskazaniem świętego Pawła, nie gońmy za wielkością, lecz niech nas pociąga to, co pokorne (por. Rz 12, 16).
ks. Jakub Dąbrowski