„Wstań i idź około południa na drogę, która prowadzi z Jerozolimy do Gazy: jest ona pusta – powiedział anioł Pański do Filipa. A on poszedł”

Dz 8, 26-27 – pierwsze czytanie mszalne

Początek historii nawrócenia dworzanina królowej etiopskiej.

„Nie wiadomo, kogo Filip miałby nawracać na mało uczęszczanej drodze, wiodącej do opustoszałego miasta i po nawróceniu w Samarii polecenie to musiało mu się wydać absurdalne. Bóg jednak często sprawdza wiarę człowieka za pomocą takich poleceń” (C. Keener, Komentarz historyczno-kulturowy do Nowego Testamentu, Warszawa 2000, 255). Wiara, która jest zawierzeniem Osobie, zakłada posłuszeństwo. Niezrozumienie treści polecenia nie zwalnia od jego wykonania – często zrozumienie przychodzi po podjęciu czy nawet po zakończeniu określonego działania. Postawa posłuszeństwa z jednej strony weryfikuje siłę naszego zawierzenia, z drugiej pozwala stawać przed zawsze przewyższającym nas Bogiem w prawdzie: przecież Jego wiedza przewyższa naszą, a Jego miłość dąży do naszego dobra.

Pamiętajmy o wezwaniu Apostoła: „Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże” (Flp 2, 14-15).

ks. Jakub Dąbrowski