„Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie”

J 6, 35 – ewangelia mszalna

Fragment mowy eucharystycznej Jezusa.

Jezus odkrywa w nas, odsłania przed nami taki głód i pragnienie, którego o własnych siłach nie jesteśmy w stanie ugasić… Ale przecież nie jesteśmy zdani tylko na własne siły – On wychodzi naprzeciw tęsknocie, trawiącej nasze wnętrze. „Kto do Mnie przychodzi (…); kto we Mnie wierzy…” (J 6, 35) – nazywając siebie „Chlebem życia” (por. J 6, 35), Jezus zaprasza nas do znajdowania w Nim zaspokojenia duchowego głodu. Pozwala nam tym samym głębiej wniknąć w sens modlitwy – ten jej aspekt bardzo dobrze oddają słowa jednej z prefacji: „Nasze hymny pochwalne niczego Tobie nie dodają, ale się przyczyniają do naszego zbawienia” (Mszał Rzymski, 4 Prefacja zwykła). Zawierzenie Jezusowi i kształtowanie życia w oparciu o Jego naukę pozwala zaspokoić duchowy głód – odnaleźć i zachować pokój serca.

Niech naszą modlitwę i nasze postępowanie kształtuje dziś wyznanie psalmisty: „W Tobie jest źródło życia” (Ps 36, 10).

ks. Jakub Dąbrowski