Ks. Andrzej Najda

„ABY ROZUMIELI PISMA” (ŁK 24,45)

Homilia

III Niedziela Wielkanocna, rok B

WPROWADZENIE DO LITURGII

W rozpoczynającą dziś Czwarty Tydzień Biblijny niedzielę, razem z uczniami idziemy do Emaus. Idziemy tam, bo życiowe sprawy potoczyły się nie po naszej myśli. Miało być zupełnie inaczej, a został tylko krzyż, symbol hańby i przegranej. Serce jest przepełnione goryczą porażki, smutku. Oczy znajdują się niejako na uwięzi, bo doświadczenie naszej golgoty życia jest zbyt trudne. W tym wszystkim nie dostrzegamy Bożej obecności. Jednak do naszych uszu, podobnie jak uszu uczniów, dochodzą słowa pełne nadziei. Jezus przez Słowo Boże, które zaraz usłyszymy w czasie Liturgii Słowa, a którym On sam jest, pozwala nam się podnieść, abyśmy razem z nim zasiedli do Stołu Eucharystycznego. A dzięki łasce Jego żywej obecności w Ciele i Krwi sprawia, że podobnie jak uczniowie w Emaus możemy wrócić z pośpiechem do miejsc, które po ludzku jawią się jako przegrane zupełnie przemienieni, bo obdarowani Jego obecnością w Słowie Życia i w postaciach Chleba i Wina. Prośmy w czasie tej Liturgii, aby Jezus zagościł w naszym życiu ze swoją przemieniającą łaską.

KOMENTARZ DO I CZYTANIA (Dz 3,13-15.17-19)

W dzisiejszym pierwszym czytaniu św. Piotr wypomina ludowi, że zaparł się Chrystusa przed Piłatem. W III Niedzielę Wielkanocną słyszymy słowa, które zawstydzają wyznawców Chrystusa, przypominają smutną prawdę. Można pomyśleć, że przecież te słowa ma czelność wypowiadać ten, który sam się Go zaparł i to w dodatku trzykrotnie. Jednak Piotr nas i siebie usprawiedliwia: działaliśmy w nieświadomości. Ale równocześnie wskazuje, że z każdym naszym grzechem dokonujemy zaparcia się Chrystusa. Dlatego ostatnie słowa Piotra dotyczą ciągłego nawracania się i pokuty, by nasze grzechy i zapieranie się Chrystusa, zostały zgładzone.

KOMENTARZ DO PSALMU (Ps 4,2.4-9)

Autor Psalmu 4 – wieczornej modlitwy – ponad lament, skargę i użalanie się nad sobą stawia wyznanie pełne ufności. Doświadczył on Bożej pomocy, sam zaufał, a teraz i innych zachęca, by zaufali Temu, który jest źródłem radości i bezpieczeństwa. Głęboka ufność pozwala zachować równowagę wobec niesprawiedliwości świata. Prośba o światło rozpromienionego oblicza Boga ma w sobie wyobrażenie uśmiechającego się Boga, który błogosławi człowiekowi i udziela mu swojej łaski. Mogę spokojnie zasnąć, bo moje serce będzie kołysane tą pieśnią ufności.

KOMENTARZ DO II CZYTANIA (1 J 2,1-5a)

W dzisiejszym drugim czytaniu autorstwa św. Jana, dowiadujemy się, że Jezus po śmierci krzyżowej jest naszym rzecznikiem przed Bogiem Ojcem – rzecznikiem od grzeszników. I w każdej modlitwie, możemy się powołać na tego Obrońcę, ponieważ On za nas oddał się jako ofiara przebłagalna za nasze grzechy. I tu na tym ołtarzu za chwilę po raz kolejny Słowo stanie się Ciałem – Jezus ofiaruje się za nas podczas tej Mszy św. Jest tylko jeden warunek: znajomość z rzecznikiem. Gdzie Go możemy poznać? Poznajemy Jezusa w Piśmie świętym. Pragnie On, aby każdy z nas mógł Go coraz bardziej poznawać, a także, aby Chrystus mógł coraz bardziej poznać ciebie i mnie.

KOMENTARZ DO EWANGELII (Łk 24,35-48)

W dzisiejszej Ewangelii usłyszeliśmy o kolejnym objawieniu się Chrystusa swoim uczniom. On jako uosobiona Miłość Ojca, przychodzi z orędziem nadziei do zatrwożonego świata ludzi. Z orędziem, które ma swoje źródło w Jego zmartwychwstaniu. Bo ileż dzisiaj paniki i lęków w sercu każdego człowieka! Dlatego Jezus pyta: czemu wątpisz i tracisz nadzieję, dlaczego jesteś uczniem małej wiary, skoro… „Ja Jestem” – Ja żyję? I mówi dalej: „jeśli jeszcze nie wierzysz, dotknij Mnie i przekonaj się w końcu, że jestem obecny w Eucharystii, w słowach Pisma Świętego, w sakramentach.

Uwielbiając Trójjedynego Boga, obecnego w świętych znakach, pokornie prośmy, aby zmartwychwstały Chrystus rozjaśnił nasze serca i umysły blaskiem prawdy Jego słów. Niech łaska Pana – będąca niegasnącą światłością pośród ciemności grzechu, stymuluje nas do wzajemnego budowania się Słowem Boga. Niech troskliwa Miłość Jezusa Oblubieńca przynagla nas do ciągłego ogłaszania radości światu, że dał nam się poznać przy łamaniu chleba.

HOMILIA

Przeżywając radość ze zmartwychwstania Jezusa Chrystusa, rozpoczynamy w naszej Ojczyźnie IV Tydzień Biblijny pod hasłem „Kościół domem budowanym przez miłość”. Chcemy w tych dniach pochylić się nad Pismem Świętym i głębiej sięgnąć do skarbnicy Słowa Bożego, aby na nowo usłyszeć Jego głos mówiący do nas. Pragniemy modlić się o dar właściwego rozumienia Pisma, aby lepiej poznać Chrystusa, pamiętając o tym, że – jak uczy św. Hieronim – „nieznajomość Pisma Świętego jest nieznajomością Chrystusa”.

Bóg, który przemawia – jak przypomina Benedykt XVI w adhortacji Verbum Domini. O Słowie Bożym w życiu i misji Kościoła – daje się poznać człowiekowi „w dialogu”. Bóg zwraca się do każdego człowieka i zachęca go oraz wzywa, by odpowiadając na Jego słowo, włączył się w dialog miłości. Człowiek bowiem, który „jest stworzony w Słowie i w Nim żyje (…), nie może zrozumieć samego siebie, jeśli nie otwiera się na ten dialog” (p. 22).

Również dziś Bóg zaprasza nas do dialogu miłości. Podobnie jak do zalęknionych uczniów, którzy nie otrząsnęli się jeszcze po tragicznych wydarzeniach Wielkiego Tygodnia, przychodzi do nas Jezus Chrystus – zmartwychwstały, żyjący i wciąż obecny w swoim Kościele, który jest naszym domem. Tak jak w domu, w rodzinie On wsłuchuje się w nasze problemy, kłopoty i bolączki, które przedstawiamy Mu w ciszy serca na początku Mszy świętej. I podobnie jak wobec uczniów idących do Emaus (Łk 24,27), po wysłuchaniu naszych wypowiedzi, Jezus odpowiada nam w liturgii słowa. Te Jego wyjaśnienia są niezbędne, abyśmy rozpoznali Jezusa w sakramencie Eucharystii, „przy łamaniu chleba” (Łk 24,35). Wsłuchajmy się uważnie w Jego głos.

1. Zmartwychwstały objawia się uczniom

Idący do Emaus, uczniowie, którzy rozpoznali Pana po biblijnej katechezie Jezusa, wrócili do Jerozolimy, do wspólnoty uczniów, których opuścili smutni i zawiedzeni z powodu wydarzenia Golgoty. Teraz opowiadają o tym, co przeżyli i jak rozpoznali Jezusa „przy łamaniu chleba” (Łk 24,35). Wtedy zmartwychwstały Jezus staje pośród nich i przynosi im swój pokój. Potwierdza w ten sposób słowa świadków i czyni ich wszystkich świadkami swego zmartwychwstania. Obecni tam uczniowie stają się bezpośrednio posłanymi głosicielami orędzia wielkanocnego i fundamentem rodzącego się Kościoła. Zmartwychwstały przychodzi „w swej chwale” (Łk 24,26) i jest obecny wśród nich.

Objawienie Zmartwychwstałego wywołuje wśród uczniów przerażenie i strach. Uważają, że jest duchem. Jezus rozwiewa ich wątpliwości. Czyni to najpierw poprzez wskazanie na swoje ręce i nogi. Skierowany do uczniów nakaz, aby się Go dotknęli ma ich przede wszystkim przekonać, że zmartwychwstały Jezus jest tym samym, który został ukrzyżowany. „To Ja jestem” (Łk 24,39) – powie Chrystus. Dotknięcie pozwoli też uczniom stwierdzić, że Jezus zmartwychwstał w swoim ciele – jest dalej Człowiekiem.

Uczniom jednak to nie wystarczyło. Z radości „jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia” (Łk 24,41). Jezus dostrzega ich reakcje i dlatego prosi o coś do zjedzenia. Dają Mu kawałek pieczonej ryby, który prawdopodobnie pozostał po spożytym przez nich wcześniej posiłku. Jedzenie ryby ma być dla nich dowodem realizmu zmartwychwstania Jezusa i kolejnym potwierdzeniem prawdziwości tego, co uczniowie widzieli. Ale jest to ciało żyjące mocą Ducha Świętego!

2. Jezus wyjaśnia Pisma

Jezus nie tylko objawia się swoim uczniom i demonstruje prawdziwość swego zmartwychwstania, lecz także ich naucza. Wyjaśnia im, że bolesnych wydarzeń Wielkiego Tygodnia nie należy widzieć jako jakiejś katastrofy, czy Jego osobistej, zupełnej porażki. Zmartwychwstanie Jezusa dowodzi, że poprzez Jego mękę i śmierć Bóg spełnia swój zbawczy plan, realizuje zapowiedzi Starego Testamentu zapisane „w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach” (Łk 24,44). Jezus nawiązuje też do swego nauczania podczas ziemskiej działalności, które nie może być tylko wspomnieniem i przeszłością. W ustach Zmartwychwstałego nauczanie to otrzymuje nowe, ponadczasowe znaczenie.

Aby rozumieć Pisma jako zapowiedź wydarzenia zbawczego Chrystusa, uczniowie potrzebują „oświecenia umysłu” (Łk 24,45). Wiara w Zmartwychwstałego umożliwia im i nam wszystkim takie „oświecenie”. Dlatego niewierzący, czy to Żydzi czy poganie, nie potrafią w pełni rozumieć Pism o męce, ale i o wywyższeniu Mesjasza Bożego. Męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa stanowią treść kerygmatu chrześcijańskiego. Zmartwychwstanie „trzeciego dnia” (Łk 24,46) jako krótka formuła wiary chrześcijańskiej (por. 1 Kor 15,4) wyraża również realizację planu Bożego i przypomina zapowiedzi męki zawarte w Ewangelii (np. Łk 9,22; 18,33).

3. Głoszenie Ewangelii wszystkim narodom

Wykładając uczniom Pisma, Jezus wyjaśnia, że Jego dzieło zbawcze nie ogranicza się jedynie do śmierci i zmartwychwstania. Te dwa wydarzenia dają początek nowej epoce głoszenia Ewangelii wszystkim narodom, co stanowi misję Kościoła wszystkich czasów. Przedmiotem głoszenia ma być nawrócenie i odpuszczenie grzechów, które dokonuje się w imię Jezusa Chrystusa – naszego „Rzecznika wobec Ojca” (1 J 2,1). Do nawrócenia i pokuty wzywa wielokrotnie św. Piotr, którego mowy zapisane są na kartach Dziejów Apostolskich (2,38n; 5,30n; 10,39-43).

Głoszenie to rozpoczęło się w Jerozolimie, skąd bierze początek działalność misyjna Kościoła i sięga „aż po krańce świata” (Dz 1,8). Uczniowie Jezusa są „świadkami tego”, tzn. zmartwychwstania Jezusa, które stanowi spełnienie obietnic i zapowiedzi Bożych. Dawanie świadectwa o Chrystusie oznacza – jak przedstawiają to Dzieje Apostolskie – nie tylko głoszenie słowa, lecz również odważne występowanie w obronie tego słowa, często z narażeniem życia (np. 4,1-20; 5,26-32).

4. Aplikacja

Rozpoczynający się IV Tydzień Biblijny każe nam zrobić swoisty rachunek sumienia i zastanowić się nad naszym zaangażowaniem w czytanie, zgłębianie, poznawanie i głoszenie słowa Bożego, które dokonuje się przede wszystkim poprzez świadectwo własnego życia zgodnego z wyznawaną wiarą. Hasło tegorocznego Tygodnia Biblijnego: „Kościół domem budowanym przez miłość” przypomina nam, że – jak pisze św. Hieronim – „nie możemy nigdy sami czytać Pisma Świętego. Spotykamy zbyt wiele zamkniętych drzwi i łatwo błądzimy. Biblia została napisana przez lud Boży i dla ludu Bożego, pod natchnieniem Ducha Miłości. Jedynie w tej komunii z ludem Bożym nieustannie ożywianym przez Miłość, możemy rzeczywiście dotrzeć z naszym my do istoty prawdy, którą Bóg chce nam przekazać”.

MODLITWA WIERNYCH

Nasz Pan Jezus Chrystus przez swoje zmartwychwstanie wypełnił słowa Pisma i otworzył nam bramy Królestwa Bożego. Ufni w Jego miłosierdzie z pokorą przedstawmy Mu nasze prośby.

− Módlmy się za Kościół święty, aby wiernie stał na straży Prawdy zawartej w Ewangelii.

− Módlmy się za biblistów, aby ich praca nad Pismem Świętym owocowała w nas lepszym rozumieniem Bożego Słowa.

− Módlmy się za wątpiących, aby otworzyli się na światło Zmartwychwstałego, który rozjaśnia nasze umysły.

− Módlmy się za nasze rodziny, aby były ostojami wiary i prawdziwymi szkołami słuchania Słowa Bożego.

− Módlmy się za naszych zmarłych, aby zgodnie z obietnicą Bożą mieli udział w powstaniu z martwych Chrystusa.

− Módlmy się za nas samych, abyśmy w naszym codziennym postępowaniu nie zapominali o tym, że jesteśmy dla świata świadkami zmartwychwstałego Jezusa.

Panie Jezu Chryste, Ty ustanowiłeś nas swoimi świadkami. Swoją łaską wspieraj nas w tej misji i racz wysłuchać próśb, jakie z ufnością do Ciebie zanosimy. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

ROZESŁANIE

Niech uczestnictwo w tej Najświętszej Ofierze uzdolni nas do bycia świadkami zmartwychwstania Pana Jezusa. Wróćmy więc do naszych domów, codziennych zajęć i dawajmy wyraz Jego obecności pośród nas. Czyńmy to poprzez życie zgodne z Bożymi wskazaniami, abyśmy, jak pouczył nas św. Jan, świadczyli o Jezusie poprzez prawdę i miłość, a wtedy nasze świadectwo będzie wiarygodnym i czytelnym znakiem dla drugich.

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.