Ks. Marcin Gęsikowski

ŚWIĘTY MACIEJ – WZÓR ŚWIADKA CHRYSTUSA

Homilia
wsp. św. Macieja Apostoła

WPROWADZENIE

Dzisiaj liturgiczne wspomnienie św. Macieja Apostoła zbiega się z ostatnim dniem Tygodnia Biblijnego. W tym kontekście szczególnej wymowy nabierają słowa z dzisiejszej ewangelii: „Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał – aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje”. Miejmy więc odwagę prosić Boga w tej Eucharystii, by nie zabrakło nam sił do kontynuowania apostolatu biblijnego w środowiskach, w których na co dzień przebywamy. Zanim na nowo usłyszymy głos Boga: „oto ja was posyłam”, przeprośmy miłosiernego Ojca w niebie, szczególnie za wszelkie formy łamania przykazania miłości wzajemnej – w naszych rodzinach, szkołach, miejscach pracy, parafiach, i w Ojczyźnie.

HOMILIA

Tylko z krótkiego fragmentu Dziejów Apostolskich dowiadujemy się czegoś o człowieku, który został włączony do grona Jedenastu, po tym jak Judasz zdradził Chrystusa i z rozpaczy odebrał sobie życie. Warto zdać sobie sprawę z tego, kim był i co ma nam do powiedzenia dzisiaj?

1. Uczestnik ziemskiego życia Jezusa

Ewangelie nie zanotowały jego imienia. Czyni to tylko św. Łukasz w opisie wyboru. Maciej, po grecku Matthias, a po hebrajsku Matatiasz – to Dar Boga. Poza opisem powołania nie ma o Macieju pewnych informacji. Nie wiadomo, w jakim kraju działał i jaką pamięć po sobie zostawił. Starożytne legendy chrześcijańskie przekazują, że najpierw miał on głosić Ewangelię w Judei, potem w Etiopii, wreszcie w Kolchidzie nad brzegami Morza Czarnego. Miał jednak ponieść śmierć męczeńską w Jerozolimie, ale też nie wiadomo dokładnie, w jaki sposób. Według jednych autorów przez ukamienowanie, według innych przez ukrzyżowanie, a jeszcze inni przekazują, że przez ścięcie. Dlatego też w ikonografii św. Maciej występuje z lancą albo halabardą. Święty Klemens zaś, najbliższy czasom apostolskim (zm. w r. 215), napisał o św. Macieju, że „wyczerpał swoje ciało umartwieniami, aby w ten sposób poddać swego ducha całkowicie Ukrzyżowanemu”. Według tego starożytnego autora św. Maciej miał umrzeć śmiercią naturalną ok. roku 50. Tyle starożytne przekazy. To, co jest jednak pewne, odnajdujemy w tekście natchnionym.

Piotr przed dopełnieniem liczby Apostołów powiedział o kandydatach na miejsce Judasza, który sprzeniewierzył się godności apostolskiej, że „ma to być jeden z tych, którzy nam towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba”. Możemy więc powiedzieć z całą pewnością, że Maciej należał do grona uczniów Jezusa, którzy towarzyszyli Mu od początku Jego publicznej działalności, aż do jej zakończenia. Był więc świadkiem całego nauczania i wszystkich cudów, a przede wszystkim świadkiem Męki, Śmierci i Zmartwychwstania Chrystusa. Przebywał z Jezusem, wsłuchiwał się w Jego słowa, pytał i otrzymywał odpowiedzi. Z każdym dniem trzyletniej szkoły formacji, w której przebywał z innymi uczniami, coraz bardziej rozmiłowywał się w Chrystusie, Słowie Życia.

2. Wybrany przez Pana na świadka

Maciej, tak jak i inni Apostołowie, został wybrany, aby być świadkiem Chrystusa, Słowa Życia, Drogi prowadzącej do Ojca, Światłości świata. Wybór ten dokonał się jednak w zupełnie wyjątkowy sposób: „I postawiono dwóch (…) A los padł na Macieja i zaliczono go do grona Jedenastu Apostołów. Chrystus w dzisiejszej Ewangelii uściśla zadanie, jakie stawia przed powołanym – zadanie bycia Jego świadkiem. Pokazuje równocześnie nam, w jaki sposób każdy współczesny chrześcijanin, podejmujący apostolat Słowa Bożego, ma o nim świadczyć. Kiedy to świadectwo w ogóle jest możliwe i wiarygodne? Jesteśmy zdolni do dawania świadectwa przez miłość bliźniego, bo Chrystus pierwszy nas umiłował. Nie z powodu naszych zasług, na taką miłość nie można przecież zasłużyć. Jezus miał taką zdolność kochania, bo sam był nieskończenie miłowany przez Ojca: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i ja was umiłowałem. Właśnie z tej niepojętej miłości Ojca do Syna i Syna do Ojca, której owocem jest Duch Święty, Syn Boży przyjął ludzką naturę; Słowo wcielone wśród nas zamieszkało. Ten Dar staje się dla nas konkretnym zadaniem. Nie wystarczy przyjąć Słowo Boże, ucieszyć się Nim, zatrzymać je dla siebie. To Słowo musi w nas owocować. Winno się objawiać w nas jako Słowo miłości.

3. Formy świadectwa w ramach apostolatu biblijnego

Pan Jezus pragnie, aby Jego uczniowie szli i owoc przynosili i aby (ten) owoc trwał… Dzisiaj kończymy w Kościele w Polsce III Tydzień Biblijny. Przechodzi on do historii. Mogliśmy skorzystać z bogactwa przygotowanych na ten czas przez Dzieło Biblijne propozycji duszpasterskich, aby jeszcze raz – z nowym entuzjazmem – nawiązać „osobistą więź ze świętymi Pismami (...), aby Biblia nie była słowem z przeszłości, lecz słowem żywym i aktualnym” (Verbum Domini, nr 5). Możemy też zapytać, jakie owoce zrodziły się w naszych diecezjach, parafiach, czy rodzinach po ubiegłorocznym Tygodniu Biblijnym.

Czy te owoce trwają? Jeśli tak, to Bogu dzięki! A jeśli nie, to z pewnością warto podjąć na nowo trud powoływania w parafiach kręgów biblijnych, organizowania celebracji i nabożeństw Słowa Bożego, warto położyć nacisk na formację biblijną w już istniejących grupach parafialnych, aby właśnie w ten sposób wyrazić naszą miłość do Chrystusa i Jego Słowa. Źle by było, gdyby III Tydzień Biblijny zakończył się wraz ze zniknięciem okolicznościowych dekoracji. Chrystus posyła nas: duszpasterzy, katechetów, małżonków, rodziców, dzieci, abyśmy wydawali trwałe owoce naszej z Nim więzi – naszej miłości do zmartwychwstałego Pana, Dobrego Pasterza. Jemu zależy bowiem na owocach, nie tyle na słowach, deklaracjach, zapewnieniach, obietnicach, ale właśnie na konkretnych czynach wyrastających z miłości do Bożego Słowa. Papież Benedykt XVI w jednym ze swoich orędzi na Światowe Dni Młodzieży powiedział: „Budować życie na Chrystusie, przyjmując z radością Jego słowo oraz realizując Jego nauczanie – taki powinien być wasz program, młodzi trzeciego tysiąclecia! Musi nastać nowe pokolenie apostołów, obierających za swój fundament słowo Chrystusa, zdolnych odpowiadać na wyzwania naszych czasów i gotowych wszędzie głosić Ewangelię. O to prosi was Pan, do tego zachęca was Kościół, tego od was oczekuje świat, nawet jeżeli o tym nie wie!” Niech te słowa poruszą nie tylko młodych, ale także każdego z nas, którzy chcemy iść za Chrystusem, by nabierać mocy do dawania świadectwa o ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Jezusie, Panu naszym. Niech na tej drodze wspiera nas wstawiennictwo św. Macieja Apostoła, gorliwego świadka Słowa, oraz błogosławionego Jana Pawła II, „który umiłowaniem i znajomością Bożego natchnionego słowa stał się dla wielu Nauczycielem i Przewodnikiem na drodze odkrywania skarbów zawartych w Biblii”.

MODLITWA WIERNYCH

Za wstawiennictwem św. Macieja Apostoła – wiernego świadka mesjańskich czynów Jezusa – przedstawmy Ojcu niebieskiemu nasze prośby w imię Jezusa.

− „Wytrwajcie w miłości mojej”. Módlmy się za Kościół Chrystusowy, aby realizując nowe przykazanie Jezusa był czytelnym znakiem miłości Bożej.

− „Aby radość moja w was była”. Módlmy się za kapłanów, którzy na co dzień posługują w naszych świątyniach głosząc Słowo Boże i sprawując sakramenty święte, aby nie czuli się osamotnieni w realizowaniu Jezusowej misji.

− „Wy jesteście przyjaciółmi moimi”. Módlmy się w intencji bezrobotnych, aby nie zniechęcali się do stawiania sobie wymagań i twórczego życia, ufając jednocześnie bezgranicznie Bożej Opatrzności.

− „By owoc wasz trwał”. Módlmy się za Dzieło Biblijne noszące imię bł. Jana Pawła II, aby poprzez realizację zadań statutowych i apostolat biblijny potrafiło z odwagą odpowiedzieć na wyzwania nowych czasów.

− „Ja was wybrałem”. Módlmy się za nas samych, abyśmy doświadczając na co dzień Bożej miłości, potrafili się nią dzielić zwłaszcza z ludźmi smutnymi i tymi, którzy czują się tak, jakby byli na marginesie życia.

Panie Jezu Chryste, uzdolnij Twój Kościół do wypełniania przykazania miłości wzajemnej, które mu dałeś i obdarz wszelkimi łaskami, których potrzebuje do dawania świadectwa o Tobie, który żyjesz i królujesz w jedności z Ojcem i Duchem Świętym na wieki wieków.

ZAKOŃCZENIE

Kończąc Tydzień Biblijny – szczególnie motywujący czas do pogłębienia komunii z Bogiem poprzez wspólnotową lekturę Pisma Świętego – nie wolno nam zmarnować tych łask, które każdy z nas szczodrze otrzymał. W liturgiczne wspomnienie św. Macieja Apostoła potrzeba, abyśmy odkryli na nowo nasze miejsce we wspólnocie Kościoła i szczerze się zaangażowali w rozpoczęte inicjatywy, jakie ten szczególny Tydzień zrodził w naszej parafii. Nam wszystkim tu zgromadzonym i całemu Dziełu Biblijnemu niech Pan Bóg błogosławi.

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.