Ks. Cezary Korzec,
Szczecin

WIERZYĆ – WEJŚĆ W TAJEMNICĘ JEZUSA

PONIEDZIAŁEK, 15 KWIETNIA

WPROWADZENIE

Czego wyrazem jest moja obecność na Mszy św.? W jakim celu przyszedłem dzisiaj do kościoła, w drugim dniu Tygodnia Biblijnego? Zatrzymując się nad dzisiejszym fragmentem Ewangelii zauważamy, że słuchacze Chrystusa mają podobny problem. Oni nie wiedzą, czego szukają. Oni przychodzą do Jezusa, aby zaspokoić swój głód. To w czasie każdej Eucharystii Chrystus zaspokaja nasze pragnienia. Karmimy się wtedy Słowem Bożym oraz Ciałem Chrystusa. Otwórzmy się na te Boże dary.

Liturgia słowa: Dz 6,8-15; Ps 119; J 6,22-29

KOMENTARZ DO I CZYTANIA

Szczepan pod natchnieniem Ducha Świętego przemawiał, głosił Chrystusa i czynił znaki oraz cuda. Zazdrość ludzka spowodowała, że niektórzy spośród słuchających podburzyli tłum i postawili Szczepana przed sądem za bluźnierstwa przeciw Bogu. Mimo trudności Bóg nie opuścił Szczepana i obdarzył go swoimi łaskami tak, iż twarz jego była podobna do oblicza anioła. Zwyciężył mocą swej wiary i modlitwy.

KOMENTARZ DO EWANGELII

Ludzie, którzy zostali nakarmieni chlebem i rybami poszukiwali Jezusa i Jego uczniów. Kiedy zobaczyli, że Mistrza nie ma wśród nich, ale też nie wsiadł do łodzi razem z uczniami, postanowili udać się na drugi brzeg Jeziora Tyberiadzkiego. Kiedy tam przybyli, spotkali Nauczyciela i usłyszeli ważne słowa – że nie powinni troszczyć się o pokarm, który nasyci ich żołądki, ale o pokarm na życie wieczne. Tym pokarmem dla tych, którzy uwierzą w zmartwychwstałego Pana, jest nie kto inny, jak On sam – Jezus Chrystus.

HOMILIA

Życie Jezusa jest Tajemnicą. Przypomniał to mocno Benedykt XVI, przekazując w ostatnich latach Kościołowi żyjącemu na początku III tysiąclecia książkę Jezus z Nazaretu. Przywołuje w niej różne wydarzenia z historii tego wyjątkowego Nauczyciela – wydarzenia, w których odsłania się tajemnica Jego Bóstwa.

Dzisiejsza Ewangelia przypomina o Tajemnicy Jezusa w pytaniu tłumu: „Rabbi, kiedy tu przybyłeś”. Przed ludem pozostaje ukryte wydarzenie, które miało miejsce na wodach jeziora Galilejskiego w nocy. Jego świadkami i odbiorcami byli bezpośrednio uczniowie Jezusa, to oni w tę noc odbyli szybką i bezpieczną podróż na drugi brzeg jeziora. Był przy nich kroczący po wodzie Jezus.

Poranek nowego dnia, „nazajutrz”, przynosi akcję poszukiwawczą tłumu, który nie jest przecież zbieraniną, lecz ludem Bożym. Ludzie ci uświadomili to sobie dzień wcześniej, kiedy zostali nakarmieni przez Jezusa. Teraz przebudzeni, poruszeni Jezusowym znakiem, zachowują się jak lud Boży. Po rozmnożeniu chleba postanowili obwołać Jezusa królem. Są jak lud czasów Mojżesza, Samuela, Saula, Dawida. Kroczą po bezdrożach, oddani na łup swoich żądz i wrogów zewnętrznych poszukując Pasterza. Ta historia ciągle się powtarza. Każdy ze wspomnianych: Mojżesz, Samuel, Saul, Dawid stanął jako pasterz tego ludu. Każdy z nich przeżył dramatyczne doświadczenie, że są pasterzami nie z woli ludu, jego pragnień, ale z woli Boga.

I tylko przyjęcie tej ostatniej postawy gwarantuje „powodzenie” pasterzowi i ludowi. Zagrożeniami są: ze strony ludu, ciągła uzurpacja dla siebie prawa do wyboru pasterza, a ze strony pasterzy przekonanie o możliwości działania według własnych projektów. W Jezusie, Pasterzu, tego nie ma. Lud, który deklaruje pragnienie realizacji Bożego dzieła, zostaje wezwany do przeżycia historii, która nim wstrząśnie. Wejdzie w tajemnicę Jezusa i otrzyma możliwość rozpoznania w niej swojej żądzy niezależności. Nie tylko niezależności od wrogów zewnętrznych, ale też niezależności od Boga.

Słowa Jezusa o dziele Boga, które polega na uwierzeniu w Niego samego (J 6,29), prowadzą, jak i cały kontekst chronologiczno-geograficzny sceny do wydarzenia zmartwychwstania. Lud uczestniczył w realizacji Bożego projektu, jakim było poprzedzające zmartwychwstanie odrzucenie Jezusa. Jego detronizacja i ukrzyżowanie. Ale w zamiarze Boga był to moment wywyższenia i ostatecznego ustanowienia Jezusa Pasterzem tego ludu.

Uczestniczyliśmy w tym, celebrując Paschę Jezusa. Lud zgromadzony nad brzegiem jeziora Galilejskiego, w poranek po rozmnożeniu chleba, otrzymuje przedsmak tego, co ma się dokonać. Wezwanie do wiary w Jezusa, jako drogi realizacji dzieła Bożego, zakłada odrzucenie wszelkich fałszywych, ciągle praktykowanych, także wobec Jezusa, prób ustanawiania Królów-Pasterzy. Jeżeli w śmierci Jezusa lud odkryje Boży zamiar, a więc jeśli jeszcze raz zrozumie porażki Mojżesza, Samuela, Saula, Dawida jako zawalenie się i zdemaskowanie własnych fałszywych projektów otrzyma od Boga dar poranka zmartwychwstania, żyjącego na wieki Pasterza.

Dzisiejsza lektura Dziejów Apostolskich pokazuje, jak ta sytuacja jest ciągle odległa. Chwała Boża ukazuje się tam, gdzie lud Boży będzie odczuwał zagrożenie wobec swojej własnej koncepcji czci Boga: „Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu”. Jaśniejąca twarz Szczepana jest wezwaniem do przyjęcia zmartwychwstania Jezusa, do nawrócenia, które jest porzuceniem własnych pomysłów, a zwróceniem się ku wierze w Jezusa – wejściem w Tajemnicę Jego Paschy.

MODLITWA WIERNYCH

Trwając w radości wypływającej z wielkanocnej tajemnicy, prośmy dobrego Boga:

1. Módlmy się za Kościół, aby po wszystkie wieki głosił prawdę, że Chrystus zmartwychwstał.

2. Módlmy się za papieża Benedykta XVI, aby dobry Bóg udzielał mu łask, w kierowaniu Chrystusową Owczarnią.

3. Módlmy się za niewierzących, aby Słowo Objawione, doprowadziło ich do poznania całej Prawdy, która jest w ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Jezusie.

4. Módlmy się za zmarłych, aby Ten, który jest Życiem, dał im udział w swoim zmartwychwstaniu i chwale nieba.

5. Módlmy się za nas samych, abyśmy umieli troszczyć się o ten pokarm, którym jest Słowo Boże, niosące nam Ducha Prawdy i życie wieczne.

Wysłuchaj Panie naszych próśb i doprowadź nas do pełni Twojego zmartwychwstania. Przez Chrystusa Pana naszego.

ROZESŁANIE

Umocnieni Słowem Bożym i posileni Ciałem Chrystusa, za chwilę wrócimy do naszych domów. Nie ulegajmy pokusom tego świata. Ale chciejmy nieustannie szukać takich wartości, które będą zbliżać nas do Chrystusa. Przecież przed chwilą otrzymaliśmy od Niego Pokarm, który pomoże nam iść drogą naszego powołania. Idźmy do ludzi ze słowem Prawdy. Chciejmy żyć tą Prawdą, a błogosławieństwo niech nas w tym umacnia.

Jesteś na facebooku? My też! :)

"Scriptura crescit cum legente"
"Pismo rośnie wraz z czytającym je" (św. Grzegorz Wielki)

Każdy rozmiłowany w Słowie Bożym napotyka w Biblii fragmenty, które sprawiają mu trudność w interpretacji. Zachęcamy zatem wszystkich odwiedzających stronę Dzieła Biblijnego do zadawania pytań. Na każde pytanie udzielimy odpowiedzi, a następnie będzie ona opublikowana w sekcji "Pytania do Biblii".

Kliknij TUTAJ, żeby przesłać pytanie.