„Myślą przewodnią całej Księgi Joela jest „dzień Pański”. Zdaje się, że wyrażenie to jest zapożyczone od proroka Abdiasza na określenie dnia sądu. W opisie sądu Jl nawiązuje do starej tradycji ludowej. Najpierw ukazuje on „dzień Pański” jako doraźną karę zesłaną na naród wybrany, by pobudzić go do pokuty, a następnie traktuje „dzień Pański” jako ostateczną karę Bożą zesłaną na inne narody za ich występki. Pokuta ma u Joela charakter zarówno zewnętrzny (post, zgromadzenie liturgiczne, akty zewnętrzne), jak i wewnętrzny (nawrócenie się do Boga, przemiana wewnętrzna). Dzięki pokucie wybrani otrzymują od Boga specjalną moc duchową, tworząc nową społeczność teokratyczną”
– ze wstępu do Księgi Joela w Biblii Tysiąclecia
