Ta niewielka księga funkcjonuje pod wieloma nazwami. W BH określana była Eka (od pierwszego słowa) lub Qina (ze względu na metrykę), w LXX Threnoi, w Vlg – Threni lub Lamentationes. Lamentacji jest pięć, z czego cztery zbudowane są na zasadzie akrostychu, czyli każdy z wierszy rozpoczyna się od kolejnej litery alfabetu hebrajskiego. Pieśni opłakują klęskę Judy po najeździe Babilonii; szczególnie dramatyczny lament dotyczy zburzenia świątyni. Uczeni coraz chętniej przychylają się do tezy o jednym autorstwie całego dzieła. Wydaje się, że pochodzący z wyższych sfer autor był świadkiem oblężeni, jednak nie został uprowadzony do niewoli babilońskiej. Niewolę widział jako karę Bożą za odstępstwo Izraela od przymierza. Odrodzenie narodu nastąpi – jego zdaniem – przez nawrócenie Izraelitów do Boga.
